Paquette en zijn vriendin begonnen hun reis in Ontario en gingen naar het noorden tot ze Alberta bereikten, waar het duo stopte om het landschap van Medicine Lake, gelegen in Jasper National Park, te bewonderen.Gletsjerwateren voeden het meer in de zomer, waardoor het waterpeil zo hoog wordt dat het soms kan overstromen voordat het in de winter opdroogt tot een wad.Het water stroomt eigenlijk vanaf de bodem uit het meer via zinkgaten, als een gigantische badkuip, en reist vervolgens door een reeks van 10 mijl lange onderwatergrotten, die weer aan de oppervlakte komen bij de Maligne Canyon.De twee sloegen Banff National Park over om Canada's Yukon-territorium in te nemen terwijl het nog warm weer was.Het gebied bleek Paquettes favoriet te zijn."Yukon was altijd een mysterie voor mij omdat het zo ver naar het noorden ligt en geïsoleerd is van alle andere plaatsen in Canada", vertelde hij aan T+L."De landschappen hier waren waanzinnig omdat alles zo ver uit elkaar ligt en je een natuur hebt die veel intacter is met minder menselijke vervuiling."Een van hun haltes in Yukon was het Tombstone Territorial Park, dat bekend staat als het "Patagonië van het Noorden" dankzij de opvallende combinatie van toppen en toendra-terrein."Het is waar het bos en de toendra elkaar ontmoeten en als je eenmaal verder naar het noorden gaat, begint het bos in toendra te veranderen en zie je geen enkele boom in zicht, maar je ziet rijen en rijen van deze stekelige torenhoge bergen die je omringen, ' zei Paquette over de Tombstone Mountains.In het westen van British Columbia verkende het paar enorme gletsjers zoals Salmon Glacier, de op vier na grootste gletsjer van Canada en 's werelds grootste gletsjer die over de weg bereikbaar is.Dankzij de enorme schaal worden degenen die de gletsjer bezoeken, die ten noorden van zowel Stewart in British Columbia als Hyder, Alaska nabij de grens tussen Canada en de VS ligt, beloond met een opvallend uitzicht."Als je aan het einde van de weg komt, kijk je naar beneden en er is een enorme gletsjer voor je, maar de schaal ervan is zo enorm dat je niet eens de spleten beseft totdat je dichterbij begint te kijken," zei Paquette.Joffre Lakes Provincial Park biedt een wandelpad langs drie drie turquoise meren, die volgens Paquette steeds helderder lijken naarmate je hoger loopt.Parkvertegenwoordigers zeggen dat de heldere tint het resultaat is van "steenmeel" (glaciaal slib) in het water dat de blauwe en groene lichtgolflengten van de zon reflecteert om de opvallende kleur te creëren.Op Vancouver Island stopte het paar bij Little Huson Cave Regional Park.Het park heeft kalksteen- en rotsboogformaties, diepe poelen en een verscheidenheid aan tunnels met kreken die wel 60 meter (196 voet) onder de grond stromen.Tofino, gelegen aan de afgelegen westkust van Vancouver Island, staat bekend als een toplocatie voor surfers.Restaurants aan de oceaan en picknicks aan het strand zijn hier de norm, terwijl een bruisende kunstscène heeft geleid tot straten vol galerijen."Dit is een van de weinige plekken ter wereld waar je het niet beu wordt om naar de souvenirwinkels te gaan, omdat je kunt zien dat alles lokaal is gemaakt, van hun kunstafdrukken tot sculpturen gemaakt met drijfhout uit de omgeving," zei Paquette .Het stel kreeg hun eerste uitzicht op Mount Robson terwijl ze naar het noorden reden in de richting van Jasper National Park.De torenhoge berg, de hoogste top in de Canadese Rockies, was in wolken gehuld toen Paquette en zijn partner hem naderden.Ze moesten drie uur wachten om de piek te zien verschijnen terwijl de omringende wolken verdwenen.De berg ligt in het Mount Robson Provincial Park, het op een na oudste provinciale park in British Columbia, en herbergt alles, van gletsjers en meren tot watervallen, canyons en kalksteengrotten.De Athabasca-watervallen in Jasper National Park behoren volgens parkvertegenwoordigers tot de krachtigste in de nationale parken in de bergen en zijn in de kalksteen eronder uitgehouwen om natuurlijke formaties zoals canyons en kuilen te creëren."Het is echt een pittoresk deel van Jasper, want je hebt de bomen die van kleur veranderen, de watervallen, en als je recht omhoog kijkt, ben je omringd door bergen om je heen," zei Paquette over het landschap.Paquette zei dat hij verrast was door de kleur van Peyto Lake in Banff National Park."Het is het blauwste meer dat je ooit hebt gezien, omdat het zo hoog ligt", zei hij."Hoe hoger je erop neerkijkt, hoe blauwer het lijkt, en alles ziet er gewoon zo puur uit," zei Paquette. "Ook al ben je omringd door alle toeristen die de schoonheid van het park komen bekijken, alles om je heen hier ziet het er nog steeds uit alsof het nooit is aangeraakt en dat het een ruig landschap is waar mensen niet thuishoren."In de herfst is de Lariksvallei van Banff National Park versierd met betoverend gebladerte.De naalden van de lariksbomen kleuren een paar weken per jaar helder goud en trekken duizenden toeristen aan.Larch Valley, gevonden via een pad boven Moraine Lake, wordt verder versterkt door zijn opvallende achtergrond van witte gletsjers en torenhoge pieken.Op weg uit Banff bezocht het paar Emerald Lake in Yoho National Park."Wat we zagen waren de mooiste kleuren in het hele park, want het water is ongelooflijk blauw en je hebt al die oranje, gele en rode tinten die je omringen van de nabijgelegen bomen," vertelde Paquette aan T+L.Hoewel het meer het grootste van het park is, is het minder bekend dan zijn meer populaire tegenhanger, Lake Louise, dus je zult genieten van de dromerige groene tinten en het schilderachtige berglandschap met een kleiner publiek.Een van de eerste locaties die het stel in de VS zag, was Washington Pass, vlak voor North Cascades National Park."De pas is je eerste blik op deze enorme bergketen, en vanaf hier begin je op een kronkelende weg vol vegetatie terwijl je je een weg baant naar het park," zei Paquette.Het pad brengt je naar een observatieplaats waar je een prachtig uitzicht hebt op Liberty Bell Mountain, Early Winters Spires en Kangaroo Ridge.Olympic National Park biedt zijn bezoekers drie verschillende ecosystemen - regenwoudterrein, berggebieden en kuststranden - binnen één park.Een van Paquette's favorieten was Rialto Beach, waar massief drijfhout het landschap siert."Je zou deze enorme bomen zien die jaren geleden op het strand waren afgedreven en er sindsdien altijd zijn geweest, helemaal langs de kust", zei Paquette.Een van de ritten die het stel maakte toen ze naar het zuiden reden om de nationale parken van Amerika te verkennen, was de Lost Coast.De regio, die zich uitstrekt over 650 mijl van de kust van Californië, heeft geen belangrijke toegangswegen, waardoor het zijn naam heeft gekregen.Terwijl het duo de Lost Coast bereikte via een weg door het bos en de bergen, kunnen bezoekers het gebied ook te voet verkennen.Het wandelen over het pad duurt drie tot vier dagen per enkele reis, maar onderweg kun je wilde, ongerepte stranden en dromerige kustgezichten verkennen.Joshua Tree National Park kan een ongelooflijk droge omgeving zijn, daarom biedt Barker Dam zo'n verrassende onderbreking in het park.De dam brengt zijn eigen set zoetwatersoorten met zich mee om te bewonderen, terwijl je een ander uitzicht op het park krijgt."Het water zorgt voor een perfecte weerspiegeling van de rotsen die ervoor liggen", zei Paquette over het rustige toevluchtsoord.Je kunt de dam bereiken door het Barker Dam-pad te nemen, dat in totaal minder dan twee mijl is.Paquette ontdekte dat het bewonderen van het Yosemite National Park in Californië 's nachts een uitzicht geeft dat de meeste toeristen zelden zien."Je kijkt omhoog naar de lucht en er zijn alleen al deze sterren, maar je hebt ook een klein beetje licht dat binnenkomt uit een dorp dat in de buurt van de camping ligt, terwijl je licht van de bomen naar binnen ziet gluren, en vanuit de verte kun je kunnen bergbeklimmers El Capitan op en neer zien klimmen met hun koplampen, maar het voelt alsof er niemand is', beschrijft Paquette.Het park heeft 13 verschillende campings, dus je hebt veel mogelijkheden om overdag te genieten van de watervallen, gigantische sequoia's en uitgestrekte weiden en 's nachts van de sterrenhemel.De Moki Dugway, die zich aan het westelijke uiteinde van de Valley of the Gods-weg bevindt, is een onverharde weg die in de rand van Cedar Mesa is uitgehouwen.De onverharde en steile wegen kunnen gevaarlijk zijn en moeten met de nodige voorzichtigheid worden benaderd, maar veel toeristen trotseren de rit voor het eindresultaat.Vanaf de top worden bezoekers getrakteerd op een prachtig uitzicht over de Valley of the Gods (beroemd om zijn buttes en torenhoge pinakels) en Monument Valley in de verte."Je krijgt een geweldig 180-graden uitzicht over de hele vallei die alleen maar gevuld is met rode en oranje rotsformaties," herinnert Paquette zich.Een liefde voor dinosaurussen bracht het duo ertoe om Fern Canyon te bezoeken in Prairie Creek Redwoods State Park, dat te zien was in Steven Spielberg's "The Lost World: Jurassic Park."De stroomkloof is bedekt met een verscheidenheid aan varensoorten en mossen die hangende tuinen creëren en kleine watervallen waar bezoekers onder kunnen lopen.In de zomer worden er loopbruggen over de kreek aangelegd.Water sijpelt langs de wanden van de kloof bedekt met weelderig groen, wat zorgt voor een rustige omgeving."We hebben tijdens onze reis veel canyons gezien, maar geen enkele met zo'n vegetatie", zei Paquette.“Je bent gewoon helemaal omringd door al dat groen.”Death Valley National Park, dat zich uitstrekt over Californië en Nevada, is het heetste, droogste en laagste nationale park van Amerika.Hierdoor kan het park een grote verscheidenheid aan landschappen herbergen die bezoekers kunnen bewonderen, waardoor het Paquette's favoriete stop in de VS is"Alleen al vanwege de enorme omvang hadden we hier twee weken kunnen blijven", zei Paquette.“Het is vreemd omdat het een woestijn is, maar het is zo divers omdat je de veelkleurige rotsen van het Artist's Palette hebt, de enorme zandduinen en canyons waar je doorheen kunt wandelen, maar omdat het zo enorm is, is het ook heel gemakkelijk om weg te komen en je eigen te vinden ruimte in het park,” voegde hij eraan toe.Een van zijn favoriete stops in het park waren de Mesquite Flat Sand Dunes, waar Paquette zijn ochtenden doorbracht."Bij zonsopgang kun je met je koffie in de duinen zitten en voelen dat het om je heen begint op te warmen als de zon opkomt", zei Paquette."Als je naar beneden kijkt, zie je al deze sporen van slangen en dieren op de grond die 's nachts door het gebied rennen en zich terugtrekken voordat de zon opkomt."Gebrek aan drukte is dezelfde reden waarom Paquette aanbeveelt om de North Rim van de Grand Canyon te bezoeken, omdat de meeste reizigers de neiging hebben om naar de South Rim te gaan.Volgens parkvertegenwoordigers wordt de North Rim slechts door 10 procent van alle parkbezoekers doorkruist, waarbij de wandeling van de South Rim naar de North Rim 21 mijl beslaat.Hoewel het een trektocht kan zijn om te bereiken, zal de North Rim je belonen met adembenemende uitzichten over gebieden zoals de Painted Desert en panoramische uitzichten over de kloof, zowel in het oosten als in het westen.Horseshoe Bend is een populaire attractie geworden voor reizigers, en het is er een die volgens Paquette de hype waarmaakt."Deze plek is een van 's werelds meest gefotografeerde locaties, dus het is cool om het van de bucketlist te kunnen afstrepen, maar je krijgt pas een echt idee van de schaal als je het persoonlijk ziet," merkte Paquette op. enorm op de foto, maar je krijgt pas echt een idee van hoe diep het is als je er recht voor staat,' voegde hij eraan toe.De bocht in de Colorado-rivier ligt op ongeveer 140 mijl van de noordelijke en zuidelijke randen van de Grand Canyon en is zichtbaar vanaf een steile klif die toegankelijk is via een korte wandeling langs US Route 89.Paquette koos ervoor om Saguaro National Park te bezoeken vanwege het verrassende landschap."Het landschap is compleet anders en ik denk dat mensen pas echt beseffen hoe hoog de cactussen groeien als je er zelf bent", zei hij over de kenmerkende saguaro van het park.De saguaro worden beschouwd als de grootste cactussen van het land en zijn alleen te vinden in geselecteerde delen van de VS, waardoor het park een van de weinige locaties is die je in hun grootte kunt nemen.Sommige cactussen stijgen tot 50 voet, volgens parkvertegenwoordigers.Als je er in de zomer bent, neem dan zeker 's avonds een kijkje bij de cactussen.In deze tijd van het jaar ontspruiten de cactussen bloemen die elke nacht uit hun stammen en armen bloeien.Een van Paquette's topplekken in Bryce Canyon National Park is de Queen's Garden Trail, waar je een verscheidenheid aan beroemde hoodoos (hoge en slanke rotsspitsen die uit de bodem van dorre bassins steken) kunt spotten.Een van de hoodoos aan het einde van het pad lijkt zelfs op koningin Victoria, waardoor het lijkt alsof ze uitkijkt over de tuin."Als je er doorheen loopt, voelt het alsof je in een gigantisch kasteel bent terwijl je al deze rotsformaties om je heen ziet", zei Paquette over de site.Volgens parkvertegenwoordigers is het parcours eenvoudig, waardoor het een gemakkelijke manier is om het park te gaan verkennen.Paquette beveelt ook aan om Zion National Park te verkennen, dat het eerste nationale park van Utah was en de thuisbasis is van smalle slotcanyons, een verscheidenheid aan massieve zandstenen kliffen die in kleur variëren en paden die leiden naar betoverende uitzichten.Twee van de meest populaire routes zijn: de Narrows, die wandelaars meeneemt naar het smalle gedeelte van Zion Canyon met muren die reiken tot 300 meter, en Angel's Landing, een pad van 8 mijl dat langs een smalle rotsvin loopt en van bovenaf uitzicht biedt op het park vanuit alle richtingen.Antelope Canyon bestaat uit twee verschillende slots, die beide op het Navajo-land liggen.De Upper Canyon is meestal de meest populaire bestemming omdat bezoekers over meerdere ladders moeten klimmen om toegang te krijgen tot de Lower Canyon.Dat gezegd hebbende, is het misschien de moeite waard om de minder doorkruiste smalle kloof te verkennen, zodat je in een meer ontspannen tempo van het landschap kunt genieten en een betere kans krijgt om wat foto's te maken.“Alles lijkt op golven zoals het licht door de kloof schijnt;je kunt gewoon overal richten en fotograferen en elke foto komt er fantastisch uit', zei Paquette.